Kinderen van Jan de Cocq van Delwijnen en Anna Maria Steenhouwer (XXI a-9):
XXII d - 1 Jelte Julianus de Cocq van Delwijnen volg (XXIII i - 1)
geboren 21-05-1891 te Leeuwarden
overleden 31-10-1968 te Amsterdam
huwt 11-08-1915 te Amsterdam
Maria Hendrika Maas
(dr.v.Hermanus Hendrik en van Elisabeth Haafkens)
geboren 10-06-1892 te Amsterdam
overleden 20-02-1982 te Amsterdam
XXII d - 2 Cornelia (Ké) de Cocq van Delwijnen
geboren 05-05-1893 te Leeuwarden
overleden 09-12-1970 te Amsterdam
Huwt 22-05-1912 te Amsterdam
Pieter Andries de Vries
(zn.v. Hendrik en Sybrigje Dijkstra)
geboren 01-10-1887 te Amsterdam
overleden 24-04-1938 te Amsterdam
XXII d - 3 Johannes de Cocq van Delwijnen
volg (XXIII j - 1)
geboren 02-05-1895 te Leeuwarden
overleden 12-11-1963 te Alkmaar
huwt 23-10-1918 te Alkmaar
1. Johanna Huisman
(dr.v.Jan en van Antje Bakker)
geboren 17-04-1885 te Hensbroek
overleden 20-04-1932 te Alkmaar
hertr. 16-02-1944 te Alkmaar
2. Catharina Elisabeth (Cato) Weber
(dr.v.Frederik en van Dorothea Boenders),
weduwe van Hendrik (Henk) v.d. Horst.
geboren 24-03-1894 te Tilburg
overleden 18-10-1948 te Alkmaar
hertr. 17-12-1949 te Alkmaar
3. Pietertje Booij
(dr.v.Kornelis en van Maria Koch)
geboren 21-09-1890 te Alkmaar
overleden 19-10-1973 te Hilversum
Op 1 juli 1944 was Johannes 25 jaar werkzaam bij de Nederlandse Spoorwegen. Het gezin woonde toen op het adres Groenelaantje 9 te Alkmaar. Zijn 3e echtgenote, Pietertje Booij, woonde in 1963 op het adres Dahliastraat 22 te Alkmaar.
XXII d - 4 Roelof (Roel) de Cocq van Delwijnen
volg (XXIII k - 1)
geboren 19-01-1898 te Amsterdam
overleden 22-04-1966 te Amsterdam
huwt 11-10-1922 te Amsterdam
Anna Maas
(dr.v.Hermanus Hendrik en van
Elisabeth Haafkens)
geboren 03-12-1898 te Amsterdam
overleden 13-11-1941 te Amsterdam
Roel heeft samen met zijn broers, Paul en Adrianus, bij “D.W.S.” gevoetbald. Hij was een prima halfspeler, die vooral voor zijn plezier voetbalde. De uitslag interesseerde hem wat minder. Hij kon op weergaloze wijze zijn tegenstanders op het verkeerde been zetten door zijn schitterende schijnbewegingen.
XXII d - 5 Grietje de Cocq van Delwijnen
geboren 20-02-1900 te Amsterdam
overleden 11-10-1975 te Bussum
huwt 13-09-1922 te Amsterdam
1. Dirk Ibeling Ariën Vos
(zn.v.Christiaan en van Janna Ibelings)
geboren 10-02-1892 te Amsterdam
overleden 05-04-1948 te Amsterdam
hertr. ...
2. Willem Cosse
(zn.v. ... en ... )
geboren 02-06-1888 te Amsterdam
overleden 24-11-1966 te Amsterdam
XXII d - 6 Adrianus de Cocq van Delwijnen volg (XXIII l - 1)
geboren 12-07-1901 te Amsterdam
overleden 02-05-1968 te Amsterdam
huwt 09-08-1922 te Amsterdam
Elisabeth Moolenaar
(dr.v.Gerrit Hendrik en van Jannetje van Wijk)
geboren 06-12-1902 te Amsterdam
overleden 12-09-1968 te Woerden
Adrianus voetbalde met zijn beide broers, Paul en Roel bij “D.W.S.” Hij was een buitengewoon goede buitenspeler. Hij genoot vooral bekendheid door zijn snelheid en zijn prachtige voorzetten.
XXII d - 7 Bernardus Johannes de Cocq van Delwijnen volg (XXIII m - 1)
geboren 04-11-1903 te Amsterdam
overleden 12-08-1970 te Amsterdam
huwt 20-07-1932 te Amsterdam
Wilhelmina Theodora Melchers
(dr.v.Matthijs Willem en van Cornelia Maria Haupt)
geboren 20-07-1906 te Amsterdam
overleden 10-11-1987 te Amsterdam
XXII d - 8 Paulus (Paul) de Cocq van Delwijnen
volg (XXIII n - 1)
geboren 15-09-1906 te Amsterdam
overleden 20-06-1975 te Amsterdam
huwt 03-08-1932 te Amsterdam
Catharina Cornelia Janssen
(dr.v.Cornelis Martinus en van Catharina
geboren 28-11-1910 te Amsterdam
overleden 31-07-1994 te Schagen
Huwelijksgetuigen: Cornelis Martinus Janssen,
Catharina Dorothea Grosmann, Anna Maria
Steenhouwer en Pieter Andries de Vries.
Het elftal dat het 2e klasserschap heroverde
v.l.n.r. Adrianus de Cocq van Delwijnen, Paul de Cocq van Delwijnen, Piet Melchers, Frits van Es,
Simon Sant. In het midden v.l.n.r. J.Kornman, Chris Huisman, Jan Huisman. Op de voorgrond zit-
tend v.l.n.r. Pauw ‘t Jong, Dirk Huntelaar en Jan van Stokken.
Paul werd in het jaar 1920 lid van de Amsterdamse Football Club “D.W.S’ (Door Wilskracht Sterk). En dat wás Paul! Een sportman in hart en nieren en hard voor zich zelf. De voetbalsport in het bijzonder was alles voor hem. Al snel werd hij opgenomen in het 1e elftal. Hij maakte, samen met zijn broer Adrianus - die twee jaar eerder toetrad - de promotie mee van de 3e naar de 2e klasse van de K.N.V.B. Dat was in 1923. Paul was toen pas 17 jaar oud.
In het seizoen 1927-1928 werd zijn elftal weer kampioen, maar het struikelde in de promotiewedstrijden. Zijn medespelers waren toen: Zijn broer Adriaan, Pauw ‘t Jong, J. Kornman,Frits van Es, Piet Melchers, Simon Zant, Jan Huisman, G. Thuring, H. Huisman en A. Leerevelt. Zij verloren het 2e klasserschap.
Een jaar later echter heroverden zij het 2e klasserschap in de promotiewedstrijden:
Helder - D.W.S. 0 - 6; D.W.S. - Helder 4 - 1;
D.W.S. - Rapiditas 1 - 2; Rapiditas - D.W.S. 0 - 1.
Dit elftal bestond uit de volgende spelers (zie foto): Adrianus de Cocq van Delwijnen, Paul de Cocq van Delwijnen, Piet Melchers, Frits van Es, Simon Zant, J. Kornman, Chris Huisman, Jan Huisman, Pauw ‘t Jong, Dirk Huntelaar en Jan van Stokken.
In het seizoen 1930-1931 behaalden Paul en Adrianus met hun elftal het afdelingskampioenschap in de 2e klasse B van de K.N.V.B. Paul’s mooiste wedstrijd was toen tegen Haarlem. Voor de rust stonden de Haarlemmers met 2-0 voor. Overal werden vlaggetjes en wimpels tevoorschijn gehaald, in de stellige overtuiging dat zij kampioen zouden worden. Paul en zijn ploeggenoten spraken bij de thee af zich niet zonder meer gewonnen te geven en in de tweede helft er “een schepje bovenop te gooien”. En dat gebeurde! In een hoog tempo werd de achterstand van 2-0 omgezet in een daverende overwinning. Uitslag 6-2! De Haarlemse aanhang verliet volkomen gedesillusioneerd het stadion en met verbeten gezichten werden de vlaggetjes in de modder getrapt. Ook in deze wedstrijd had Paul een ruim aandeel in de gemaakte doelpunten.
In de daarop volgende promotiewedstrijden gelukte het niet te promoveren naar de 1e klasse.
Paul werd benaderd door de voetbalvereniging “Alcmaria Victrix” om voor deze club te gaan spelen, in ruil voor een functie bij de Nederlandse Spoorwegen. Dit aanbod werd door hem aanvaard. In de eerste week van juli 1931 vraagt hij overschrijving aan naar de Alkmaarse vereniging. Over deze kwestie zou een verschil van mening hebben bestaan tussen Paul en zijn trainer.
Zijn eerste wedstrijd met zijn nieuwe club vond plaats op zondag 27 september 1931 tegen de Spartaan. Uitslag 1-0. De 2e klasse A was als volgt ingedeeld:
Alcmaria Victrix, Bloemendaal, D.W.S., Haarlem, H.R.C., Kinheim, Spartaan, V.V.A., W.F.C. en Z.V.V.
Het elftal van Alcmaria bestond uit de volgende spelers:
K. Oudes (doel), J. Kuiper (rechtsback), Th. Ooms (linksback), J. Rootring jr. (rechtshalf),
W. v.d. Vall (spil), P. Lengers (linkshalf), J. Bos (rechtsbuiten), J. Rootring sr. (rechtsbinnen), H. Peereboom (middenvoor), Paul de Cocq van Delwijnen (linksbinnen) en S. Ham-stra (linksbuiten).
In die bovengenoemde wedstrijd tegen Spartaan scoorde Paul na 10 minuten het enige winnende doelpunt, “na goed aangeven van J. Rootring jr.”.
Zondag 4 oktober 1931: Z.V.V. - Alcmaria Victrix 1 - 3.
Zondag 18 oktober 1931: Haarlem - Alcmaria Victrix 2 - 0.
“Een zeer onverdiende nederlaag, waarin de scheidsrechter een discutabele rol speelde. Een zuivere kopbal van Paul de Cocq van Delwijnen werd afgekeurd om nog altijd onbekende redenen, terwijl Alcmaria een zuivere penalty, wegens door ieder waarneembare hands, door de scheidsrechter werd weggewuifd. [Ook toen al]. Op de door Haarlem gemaakte doelpunten viel echter niets aan te merken”.
Zondag 25 0ktober 1931: Alcmaria Victrix - V.V.A. 8 - 0.
“Bij de rust stond Alcmaria reeds met 3-0 voor, door 2 doelpunten van J. Bos en één van H. Hamstra. Na de rust maakte Paul echter snel aan alle illusies van V.V.A. een einde door 2 maal achtereen, na goed doorzetten te doelpunten. Ook het 6e en 7e doelpunt nam Paul voor zijn rekening, hiermede bewijzend dat hij een formidabele aanwinst voor het Alcmaria team is, (...)”.
De stand vóór de wedstrijd D.W.S. - Alcmaria -Victrix op 1 november 1931:
| 1. | Haarlem | 6 - 9 | .jpg) |
|
| 2. | H.R.C. | 5 - 8 | ||
| 3. | D.W.S. | 6 - 7 | ||
| 4. | Kinheim | 6 - 7 | ||
| 5. | Alcmaria Vitrix | 4* - 6 | ||
| 6. | Bloemendaal | 5 - 5 | ||
| 7. | W.F.C. | 5 - 4 | ||
| 8. | V.V.A. | 5 - 4 | ||
| 9. | Z.V.V. | 6 - 2 | ||
| 10. | De Spartaan | 6 - 2 |
* Deze achterstand had te maken met het feit, dat Alcmaria in de maanden september en begin oktober vaak niet de beschikking had over haar terrein, wegens draverijen en motorraces, waardoor zij in het begin van de competitie altijd een achterstand hadden in gespeelde wedstrijden.
“In de voorbeschouwing wordt erop gewezen, dat de wedstrijd D.W.S. - Alcmaria Victrix voor beiden van groot belang is, daar beide clubs de aansluiting in de kop van de ranglijst willen behouden. Tevens schrijft de Alkmaarse Courant, dat in Amsterdam grote belangstelling voor deze wedstrijd bestaat, omdat Paul de Cocq van Delwijnen nu voor het eerst wordt geconfronteerd met zijn oude club. (...)”.
Zondag 1 november 1931: D.W.S. - Alcmaria Victrix 5 - 1 (ruim 4000 bezoekers).
“Reeds na enkele minuten maakt Paul de Cocq van Delwijnen gebruik van een aarzeling in de D.W.S. defensie en scoort beheerst, 1-0. Nadien een in Nederland ongebruikelijk beeld. Als een schaduw blijft nadien een D.W.S.-er Paul volgen. Kort is de Alcmaria vreugde, want reeds 10 minuten later maakt D.W.S. gelijk. Onstuimig vallen de Amsterdammmers aan en Paul komt zijn defensie te hulp. Het spel van de thuisclub was zeer fors en men ontzag niets en niemand. Niet dat het gemeen was maar het leek er soms wel wat op.
En alleen daardoor kon het ook gebeuren, dat door onstuimig doorgaan, van de vaste bewaker van Paul, deze ongelukkig raakte en hij wegens een enkel- en kuitbeenbreuk van het veld werd gedragen. De scheidsrechter had op dat ogenblik de wedstrijd dienen te staken.
Alcmaria, toch al niet uitblinkend in hardheid, hield zich hierna meer in dan nodig was en D.W.S. kon regelmatig, eigenlijk ongehinderd, de score tot 5-1 opvoeren. Pas daarna leek de D.W.S. furie wat uitgeblust en kreeg Alcmaria in de slotfase zelfs nog enkele reële kansen
op een doelpunt”.
In de week van 1 tot 7 november 1931 kwamen nog enkele ingezonden stukjes in de Alkmaarse Courant, naar aanleiding van het ongeluk, toegebracht aan Paul de Cocq van Delwijnen door de D.W.S.-er Jan Huisman, zijn vroegere clubgenoot.
Een artikel luidde: Sportverruwing. De schrijver laakte het ruwe spel van D.W.S., maar wees erop, “dat alom van sportverruwing- en verdwazing sprake was”. Een tweede artikel ging nog verder en zag in het ongeval “boos van te voren beraamd opzet”. Dit artikel werd echter door de sportredactie van de Alkmaarse Courant van de hand gewezen..
In een vraaggesprek met Paul is gebleken, dat hij, toen hij de Alcmaria defensie te hulp kwam, met de bal aan zijn voeten in volle ren uit de verdediging kwam. Tijdens die actie zette de D.W.S.-er plotseling met kracht zijn been op Paul’s voet, met het fatale gevolg.
Op zondag 24 januari 1932 nam Alcmaria Victrix in zijn tweede ontmoeting tegen D.W.S. op weergaloze wijze revance, door met 3-0 te winnen. De Alkmaarse Courant schreef daarover: “Alcmaria deed gister uitstekend werk, door D.W.S. te kloppen. En dubbel mooi was de overwinning om de manier, waarop ze verkregen werd. (...)”.
Over beide wedstrijden is geen enkel woord gerept in het door D.W.S. in 1957 uitgegeven jublileumboek ter gelegenheid van haar 50-jarige bestaan.
“De genezing van Paul de Cocq van Delwijnen verliep traag. Daarna heeft hij het nog wel even geprobeerd, maar heeft spoedig daarna zijn voetbalschoenen toch voorgoed (voor topsport) opgeborgen”. Hij heeft later nog regelmatig in een veteranen-elftal van zijn oude club gespeeld. Op zijn 57e jaar is hij daarmee gestopt.
Paul de Cocq van Delwijnen was later ook begeleider en verzorger van het 2e elftal van D.W.S. In 1957 kreeg Paul het lidmaatschap “gedurende het leven” van “De club van goud en Zilver”, van D.W.S., voor zijn verdiensten voor de vereniging. In 1964 tenslotte werd hem de gouden speld overhandigd, ter gelegenheid van het behaalde landskampioenschap van D.W.S. in het seizoen 1963-1964, in een beslissingswedstrijd, die met een daverende 5-2 overwinning op stadsgenoot Ajax werd behaald en waarbij het publiek in het Amsterdamse Olympisch Stadion volledig uit zijn bol ging.
Paul stond in die voetbaljaren bekend als een zeer gevaarlijke linksbinnen. Hij werd ook wel “de goaltjesdief” genoemd; hij scoorde soms in één seizoen 26 doelpunten.
(Verenigde Noordhollandse Dagbladen BV., Alkmaar; Jubileumboek a.f.c. “Door Wilskracht Sterk”). (Mijn dank gaat uit naar de heer J. Groet, oud-voorzitter van Alcmaria Victrix voor zijn gewaardeerde bijdrage).
XXII d - 9 Wiepkje de Cocq van Delwijnen
geboren 29-01-1910 te Amsterdam
overleden 08-07-1992 te Amsterdam
huwt 03-10-1928 te Amsterdam
Willem Cramer
(zn.v.Hendrik Adolf en van Alida
Hillegonda Regina Pietersen)
geboren 04-07-1904 te Amsterdam
overleden 24-06-1981 te Amsterdam
Willem was bij D.W.S. verzorger en begeleider van de junioren. Zo leidde hij in 1938 het succesvolle 1e elftal van de junioren met onder andere spelers, die later bekend zouden worden, zoals Paul Fanger, Harm Dijkstra, Coen Walther enz. enz.
